ನವಮಾಸವ ಹೊತ್ತು ಹೆರುವ ತಾಯಿಯೊಂದಿಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಜೀವ ಮೇಲುಗೈ ಎನಿಸಿಕೊಂಡಿರುವುದು ತಂದೆ.ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೆಣ್ಣು ಮಗು ತಾಯಿಗಿಂತಲೂ ತಂದೆಯೊಂದಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒಡನಾಟ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾಳೆ.ತಂದೆ ಎನ್ನುವುದು ಎರಡಕ್ಷರದ ಪದವಾಗಿರಬಹುದು ಆದರೆ ಈ ತಂದೆಯ ಪ್ರೀತಿ ಕಾಳಜಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವರ್ಗ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ ಎನ್ನುವುದಂತು ನಿಜ. ಇದನ್ನು ಬಾಯಿ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಆಗಲಿ ಬರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಾಗಲಿ ವರ್ಣಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ಈತನಿಗೆ ಜೀವನ ನಡೆಸಲು ಎಷ್ಟೆ ಕಷ್ಟವಿದ್ದರೂ ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ತನ್ನ ಜೀವವ ಮುಡಿಪಾಗಿಸಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಒಂದು ದಿವಸ ಕೂಡ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತೋರಿಸದೆಯೇ ಮಕ್ಕಳು ಕೇಳಿದನ್ನೆಲ್ಲಾ ತೆಗೆದುಕೊಟ್ಟು ಅವರಿಗೆ ಇಲ್ಲವೆಂಬ ಭಾವವು ಬಾರದಂತೆ ಜೋಪಾನಗೈಯುವ ಜೀವ ತಂದೆ.
ತಾಯಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತು ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿ ಉಣಿಸಿದರೆ ಈ ತಂದೆಯು ಮಕ್ಕಳ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದಂತೆ ಎಲ್ಲೋ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಹೋಗಿ ತಾನು ಏನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವೆ ಇದು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅರಿವಾಗಬಾರದೆಂದು ದುಡಿದು ಸಂಜೆ ಹೊಸ್ತಿಲಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ಮುಂದೆ ಬಂದು ನಗುತ್ತಾ ನಿಲ್ಲುವ ಶಕ್ತಿ ಇರುವುದು ತಂದೆಗೆ ಮಾತ್ರ . ತಂದೆಯಾದವನು ನಮ್ಮ ಬೆನ್ನ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕಾರ್ಯವ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ .ಆದರೂ ಒಂದೊಂದು ಬಾರಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅನಿಸುವುದುಂಟು ನನ್ನ ತಂದೆ ನನಗೇನು ಮಾಡಿಲ್ಲ ,ಕೊಡಿಸಿಲ್ಲವೆಂದು . ಈತನ ಕಷ್ಟವ ನೋಡಿರುವುದಿಲ್ಲ ಅದನ್ನು ಅರಿತು ಬಾಳುವ ವಯಸ್ಸು ಸಹ ಆ ಮಕ್ಕಳದ್ದು ಆಗಿರುವುದಿಲ್ಲ . ಈ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಬಾಯಿಗೆ ಬಂದದ್ದನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಬೈದು ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ರೇಗಾಡುವ ಈ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಕೆಟ್ಟವ ಎನಿಸಿಕೊಂಡರು ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯು ಸ್ವಲ್ಪವು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೆಯೇ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪ್ರೀತಿ ತೋರಲು ಮುಂದಾಗುತ್ತಾನೆ.ಇದಕ್ಕೆ ಹೇಳುವುದು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ತಂದೆಯಾದವನು ಕಷ್ಟವೆಂದರೆ ಏನು ಬಡತನವೆಂದರೇನು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ಸ್ವಲ್ಪದಷ್ಟಾದರೂ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಬೇಕು ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಿದಾಗಲೇ ತಂದೆಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿ ಕಾಳಜಿ ತೋರಿಸುತ್ತಾ ರೇಗಾಡದೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಮುಂದಾಗುತ್ತಾರೆ. ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.
ತಂದೆಯಂದಿರಿಗೆ ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲವೆಂದು ಅಲ್ಲ.ಆದರೇನೂ ಹೆಣ್ಣು ಮಗಳ ಮೇಲಿನ ಮೋಹದಷ್ಟೇನು ಅಲ್ಲವೆನ್ನಬಹುದು.ಹುಟ್ಟಿದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೆಣ್ಣು ಮಗು ನನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿಯೊಂದಿಗೆ ಬೆಳೆಯುವುದು ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ 25-27ವರ್ಷದವರೆಗೆ ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದು ತದನಂತರ ಹುಟ್ಟಿದ ತವರು ಮನೆಯ ಬಿಟ್ಟು ಇನ್ನೊಂದು ಮನೆಯನ್ನು ಸೇರಲೆಬೇಕೆಂದು ಇರುವಾಗ ತಂದೆಯಾದವನು ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವಿನೊಂದಿಗೆ ಒಡನಾಟ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇನು ಇಲ್ಲ.ಅದರಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕಂದಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಒಡನಾಟ ಒಂದು ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತದೆ ಎನ್ನಬಹುದು ಹೇಗೆಂದರೆ ಮಗು ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಅಂದರೆ ಋತುವಿನ ನಂತರ ಮೈ ಕೈ ಮುಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಮಾತನಾಡುವುದು ಮೊದಲಿನ ತರಹ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
ತಂದೆ ಹಾಗೆ ಹೀಗೆಂದು ಕೋಪಿಸಿಕೊಂಡು ಸಾಗುವ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಂದೆಯ ಮಹತ್ವವೇನು ತಂದೆ ನಮ್ಮ ಪಾಲಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಮುಖ್ಯವೆಂದು ಅರಿವಾಗುವುದೇ ನಮಗೆ ನಮ್ಮದು ನಮ್ಮವರು ಎಂದು ಸಾಕುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಬಂದಾಗಲೇ ಎನ್ನಬಹುದು.ಇದಲ್ಲದೆ ಇದ್ದರೆ ತಂದೆಯ ಮರಣದ ನಂತರ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಸಾಕುವ ತಾಯಿಯ ಪ್ರೀತಿ ಕಡಿಮೆ ಇಲ್ಲವೋ ಅವಳು ಒಂಟಿತನದಲ್ಲಿ ತೋರ್ಪಡಿಸುವ ವಸ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಕೊರತೆ ಕಂಡು ಬಂದಾಗಲೇ ನಮಗೆ ತಂದೆಯ ಮಹತ್ವ ಅರಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿದೆ ಅಷ್ಟೇ.
ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವನ್ನು ಮದುವೆ ಮಾಡಿ ಹೊರಗೆ ಕಳುಹಿಸುವಾಗ ಆತನು ಹೊರಗಿನಿಂದ ಸಂತೋಷವಾಗಿರುವಂತೆ ನಟಿಸಿದರೂ ಒಳಗಿನಿಂದ ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಆಗದಂತಹ ನೋವನ್ನು ನುಂಗಿಕೊಂಡು ಸಾಗುವ ಜೀವವೇ ತಂದೆ . ನೋಯಿಸದೇ ಸಾಗುವುದು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮಕ್ಕಳ ಕರ್ತವ್ಯವಾಗಿದೆ.
-ಅನನ್ಯ ಎಚ್ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ
ನಿರಂತರ ಅಪ್‌ಡೇಟ್‌ಗಳಿಗಾಗಿ ಉಪಯುಕ್ತ ನ್ಯೂಸ್‌ ಟೆಲಿಗ್ರಾಂ ಚಾನೆಲ್‌ಗೆ ಜಾಯಿನ್‌ ಆಗಿ
ಉಪಯುಕ್ತ ನ್ಯೂಸ್‌’ ಫೇಸ್‌ಬುಕ್ ಪುಟ ಲೈಕ್ ಮಾಡಿ
ಉಪಯುಕ್ತ ನ್ಯೂಸ್‌ ವಾಟ್ಸಪ್‌ ಗ್ರೂಪಿಗೆ ಸೇರಲು ಈ ಲಿಂಕ್ ಕ್ಲಿಕ್ ಮಾಡಿ
