-ಕುಮಾರ ರಾಮಚಂದ್ರ ಜಂತಲಿ (ಕುರಾಜನ್)
ನಾಮ ಎಂದರೆ 'ಇವರು' 'ಇದು' ಎಂದು ಗುರುತಿಸುವಿಕೆಯ ಕುರಿತಾದ ಒಂದು ಹೆಸರು. ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹೇಳುತ್ತ, ಉದ್ದೇಶಿಸಿದ ವಸ್ತು, ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ನಮ್ಮ ಹೃದಯಾಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ಇಳಿಸಿ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯೇ 'ಜಪ' ಎಂದೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅಂಥ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಆದರ್ಶಗುಣಗಳನ್ನೂ, ಸಹನೆ-ಸಂತೃಪ್ತಿ-ಸಮಾಧಾನಗಳನ್ನೂ ನಮ್ಮಲ್ಲೂ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯಂತೆಯೇ ಆಗುವದು, ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವದು ಜಪದ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇಂಥ ಒಂದು ಆದರ್ಶಮಯ, ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಆದರ್ಶಗಳ ಆಧಾರ ಪುರುಷನೆಂದೇ ಪರಿಗಣಿತನಾಗಿರುವ, ಉದ್ಘೋಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವವನ ಹೆಸರೇ ಶ್ರೀ ರಾಮ ಮತ್ತು ಅವನ ಜಪವೇ ಶ್ರೀ ರಾಮಜಪ ಎಂದಾಗುತ್ತದೆ.
ಇನ್ನು ಈ ರಾಮಜಪ ಹೇಗೆ ಉದ್ಭವಿಸಿತೆಂಬುದರ ಕುರಿತಾಗಿ ಅನೇಕ ಐತಿಹ್ಯಗಳಿವೆ. ೧) ಭಗವಾನ್ ವಿಷ್ಣುವು ತನ್ನ ಅಂತರ್ಯದಲ್ಲಿ ಶಿವನ ಸ್ಮರಣೆಯ ಕುರಿತಾಗಿ ಸದಾ 'ಓಂ ನಮಃ ಶಿವಾಯ' ಎಂದೂ, ಹಾಗು ಭಗವಾನ್ ಶಿವನು ವಿಷ್ಣುವಿನ ಸ್ಮರಣೆಯ ಕುರಿತಾಗಿ 'ಓಂ ನಮೋ ನಾರಾಯಣಾಯ' ಎಂದು ಜಪಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆಂದೂ, 'ನಾರಾಯಣಾಯ' ದಲ್ಲಿನ 'ರಾ' ಅಕ್ಷರವನ್ನು ಮತ್ತು 'ನಮಃ' ದಲ್ಲಿನ 'ಮ' ಅಕ್ಷರವನ್ನು ಜೋಡಿಸಿ - ಅಂದರೆ ವಿಷ್ಣು-ಶಿವ ಇಬ್ಬರೂ ಒಂದೇ ಎಂಬ ತತ್ವವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವದಕ್ಕಾಗಿ - 'ರಾಮ' ಎಂಬ ಮಂಗಳಕರ ನಾಮ ಬಂದಿತೆಂಬುದು ಒಂದು ವಿವರಣೆಯಿದೆ. ೨) ಗೊಂಡಾರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ನಾರದರು ಸಂಚರಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಬೇಡನೊಬ್ಬನು ಅವರನ್ನು ತಡೆದು ಅವರಲ್ಲಿರುವದನ್ನೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೊಡಲು ಹೇಳದಾಗ, ಈ ಬಗೆಯಲ್ಲಿ ಒತ್ತಾಯ ಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಒಬ್ಬರಲ್ಲಿಯ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಪಾಪಕರವೆಂದೂ ಮತ್ತು ಈ ಪಾಪಕರ್ಮಕ್ಕೆ ಕೇವಲ ಅದನ್ನು ಗೈದವನಷ್ಟೇ ಹೊಣೆಯೆಂದು ನಾರದರು ಹೇಳಿದಾಗ, ಈ ಕುಕರ್ಮದಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಲು ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ಕೇಳಿದಾಗ, ಶ್ರೀ ರಾಮನಾಮ ಜಪ ಮಾಡಲು ನಾರದರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಬೇಡನಿಗೆ 'ರಾಮ' ಎಂದು ಹೇಳಲು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ನಾರದರು ನೀನು ಒಂದು ಪ್ರಾಣಿಯನ್ನು ಹೊಡೆದಾಗ ವಧಿಸಿದಾಗ ಅದು ಏನಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ಆಗ ಅದು 'ಮರಾ' ಅಂದರೆ ಸಾಯುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಅದನ್ನೇ 'ಮರಾ, ಮರಾ...' ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ ಸಾಗು, ಎಂದು ಉಪದೇಶಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅದನ್ನು ಎಡಬಿಡದೇ ಒಂದೆಸಮನೆ ಹೇಳುತ್ತಿರುವಾಗ 'ಮರಾ, ಮರಾ, ಮರಾ, ರಾಮ, ರಾಮ, ರಾಮ...!' ಎಂದಾಗಿ, ಅದರಲ್ಲಿಯೇ ಸಂಪೂರ್ಣ ತನ್ಮಯನಾದ ಆ ಬೇಡನ ಸುತ್ತಲೂ ಹುತ್ತವು 'ವಲ್ಮೀಕ' ಬೆಳೆದು ಅವನೇ ಮುಂದೆ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಎಂದೆನಿಸಿಕೊಂಡು ರಾಮಾಯಣವನ್ನು ಲೋಕಕ್ಕೆ ಕೊಟ್ಟ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಮಹರ್ಷಿಯಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ವ್ಯಕ್ತಿ ಬಾಹ್ಯರೂಪದ ತನ್ನಲ್ಲಿ ತಾನೇ ಅಸ್ತಗಂತನಾಗಿ 'ಮರಾ' ಆಗಿ, ಅಂತರ್ಯದಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ರಾಮನಾಮ ಜಪ ಸಹಾಯಕವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಉಪವಿಧಿಯಾಗಿ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ನಾರದರು ಬೇಡನಿಗೆ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿಯ ದೊಡ್ಡ ವೃಕ್ಷವೊಂದನ್ನು ತೋರಿಸಿ ಇದಕ್ಕೇನು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ 'ಮರಾ' ಎಂದೆನ್ನುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಬೇಡ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಇದನ್ನೇ ಹೇಳುತ್ತಾ ಧ್ಯಾನಿಸು ಎಂದಾಗ 'ಮರಾಮರಾ-ರಾಮರಾಮ' ಎಂದಾಗುತ್ತದೆ. ಇರಲಿ.
ಇನ್ನು ರಾಮನಾಮ ಜಪವನ್ನು ಸದ್ಗುರುಗಳಿಂದ ಅನುಗ್ರಹಿಸಿಗೊಂಡು ಮಾಡಿದರೆ, ಜಪವನ್ನು ತಾನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವೆನೆಂಬ ಅಹಂಕಾರವೂ ತೊಲಗಿ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿರುವವರು ಸದ್ಗುರುಗಳೇ ಎಂಬ ಭಾವವುಂಟಾಗಿ, ವಿನಮ್ರತೆಯ ಶರಣಾಗತಿಯು ತೀವ್ರವಾಗಿಯೇ ಒದಗಿ, ತನ್ಮಯತೆಯು ಸುಲಭಸಾಧ್ಯವಾಗಿ ತನ್ನಲ್ಲಿನ ತನ್ನನ್ನೇ ತಾನು ಕಂಡುಕೊಂಡು ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವನ್ನು ಹೊಂದುವಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ರಾಮನಾಮಜಪವು ಬಹಳಷ್ಟು ಪೂರಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿಯೇ ಪ್ರಾಪ್ತಿಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.
ಇನ್ನು ಜಪಮಾಲೆಯನ್ನು ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅಹಂಕಾರದ ದ್ಯೋತಕವಾದ ತೋರುಬೆರಳನ್ನು ಸೋಂಕಿಸದೆ, ಉಂಗುರಬೆರಳು-ಮಧ್ಯದಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಆಧಾರವಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ಹೆಬ್ಬೆರೆಳಿನಿಂದ ಒಂದೊಂದು ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯ ನಂತರ ಒಂದೊಂದು ಮಣಿಯನ್ನು ಮುಂದೆಮುಂದೆ ಸರಿಸುತ್ತ ಮಾಲಾಪೂರ್ಣ ಮಾಡಿದಾಗ ಒಂದು ಜಪಮಾಲೆಯನ್ನು ಪೂರೈಸಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆಯೇ ದಿನದಲ್ಲಿ ಅನೇಕಜಪಮಾಲೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಬಹುದು. ಇದರಲ್ಲಿ ಗುರೂಪದೇಶದಂತೆ ಹಾಗೂ ಸಂಕಲ್ಪಿಸಿದಂತೆ ಕೇವಲ 'ಶ್ರೀರಾಮ, ಶ್ರೀರಾಮ...' ಎಂದಾಗಲಿ, ಇಲ್ಲವೇ 'ಶ್ರೀರಾಮ ಜಯರಾಮ ಜಯಜಯರಾಮ...' ಎಂಬ ತ್ರಯೋದಶಾಕ್ಷರ ಮಂತ್ರದ ಅನುಷ್ಠಾನವನ್ನು ಗೈಯ್ಯುತ್ತ ಜಪದ ಪರಿಣಾಮ ಫಲವನ್ನು ಹೊಂದಬಹುದು. ಇಷ್ಟಲ್ಲದೇ ಬೇರೆ ಇಷ್ಟದೇವರ, ಕುಲದೇವರ ನಾಮಜಪವನ್ನೂ ಮಾಡಬಹುದು. ಆದರೆ ಸದ್ಗುರುಗಳಿಂದ ಅನುಗ್ರಹಿತ ಜಪವಿಧಿಗೆ ಶೀಘ್ರ ಪರಿಣಾಮವುಂಟು. ಸಂತೃಪ್ತಿ, ಸಮಾಧಾನ, ಸ್ವಾನಂದ, ಸ್ವಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವೇ ಶ್ರೀ ರಾಮನಾಮ ಜಪದ ಅಂತಿಮ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ನಾಮಸಾಧನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಇದನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆ ನಾಮಸಾಧನೆಯ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯಗಳು, ಅನುಭವಗಳು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತವೆ.
ವ್ಯಕ್ತಿಯು ತಾನು ಅನುಭವಿಸುವ ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿ ಹಾಗೂ ಧ್ಯೇಯಸ್ಥಿತಿ ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗಲೂ ಅಂತರವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿಯು ಮೂರ್ತ, ದೃಶ್ಯ, ಸಾಕಾರವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಧ್ಯೇಯಸ್ಥಿತಿಯು ಅಮೂರ್ತ, ಅದೃಶ್ಯ ನಿರಾಕಾರವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಧ್ಯೇಯಸ್ಥಿತಿಗೆ, ಭೌತಿಕತೆಯ ಮೂರ್ತತೆಯಿಂದ, ಅಮೂರ್ತತೆಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಗೆ ಹೆಚ್ಚುಹೆಚ್ಚು ಸಾಗುತ್ತಾ, ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತಾ, ಭಗವಂತನ ದರ್ಶನ ಅಂದರೆ ಆನಂದದ, ಶಾಂತಿಯ, ಅಥವಾ ಸಮಾಧಾನದ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಅನುಭವವನ್ನು ಹೊಂದುವುದೇ ನಾಮಸಾಧನೆಯ ಧ್ಯೇಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಭಗವಂತನು ನಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಸೂಕ್ಷ್ಮನಾಗಿ ಹಾಗೂ ಅತ್ಯಂತ ಆಳದಲ್ಲಿರುವುದರಿಂದ, ನಾವು ಎಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಹೊರಗಿನ ಲಕ್ಷ್ಯವನ್ನು ಕಡಿಮೆಮಾಡಿ, ನಮ್ಮ ಅಂತರಂಗದ ಆಳದಲ್ಲಿ ರಮಿಸತೊಡಗುವೆವೋ ಅಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಆನಂದದ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗತೊಡಗುತ್ತೇವೆ. ಈ ಆನಂದಬ್ರಹ್ಮಕ್ಕೆ ನಾಮ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಈ ನಾಮದ ಹೊರತಾಗಿ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಮಧಾನ ಎನಿಸದೆ ಇರುವುದೇ ನಾಮಜಪದ ನಿಜವಾದ ಅನುಭವವೆಂದು ತಿಳಿಯಬೇಕು.
ಇದನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವತ್ತ ಶ್ರೀ ರಾಮಜನ್ಮಭೂಮಿಯಲ್ಲಿನ ಸಮಾರಂಭಗಳ ದ್ಯೋತಕವಾಗಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಯ ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವು ಕಂಡುಕೊಂಡು, ತೋಡಗಿಸಿಕೊಂಡು, ಸಮಾರಂಭದ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯ ನಿಜಾರ್ಥವನ್ನು ಆನುಮೋದಿಸಿ ಆಮೋದಿಸೋಣ.
ಇನ್ನು ಶ್ರೀ ರಾಮನಾಮ ಜಪದ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯ-ವಿಶೇಷತೆಗಳ ಕುರಿತಾಗಿ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ : ೧) ಇದರಲ್ಲಿ ಶರೀರದಿಂದ ಕಷ್ಟಪಡುವುದು, ೨) ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡಬೇಕಾಗುವುದು, ೩) ದುಡ್ಡಿನದ್ದಾಗಲಿ ಇಲ್ಲವೇ ಲೌಕಿಕದ್ದಾಗಲಿ ಸಂಬಂಧ ಇವೆಲ್ಲವುಗಳ ಅಗತ್ಯವೇ ಬೀಳುವುದಿಲ್ಲ.
ಯಾವ ನಾಮವು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೀಮಂತನಿಗೆ ಹೇಗೋ ಹಾಗೆಯೇ ಅತ್ಯಂತ ಬಡವನಿಗೂ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಬರುತ್ತದೆ. ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಸಮೀಪ ಸಂಬಂಧಗಳು ದೇಹದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಿಮಿತವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ತಿನ್ನುವ-ಉಣ್ಣುವ, ಅರಿವೆ-ಅಂಚಡಿಗಳ, ಒಡವೆ-ತೊಡವೆಗಳ ತೃಪ್ತಿಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಾಮವು ಅಡ್ಡ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ನಾಮಜಪದಿಂದ ಇವುಗಳಲ್ಲಿನ ಇಚ್ಛೆಯು ತಾನಾಗಿಯೇ ಕ್ಷೀಣಿಸುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಶ್ರೀಮಂತನಿಗೆ ತನ್ನ ಐಶ್ವರ್ಯದ ಅಭಿಮಾನವಾಗಲಿ, ಬಡವನಿಗೆ ತನ್ನ ದಾರಿದ್ರ್ಯದ ದುಃಖವಾಗಲಿ ಬಾಧಿಸುವದಿಲ್ಲ. ಇದರಿಂದ ದೇಹಪ್ರಾರಬ್ಧದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವೀಕೃತಿಯ ಗುಣ ಬೆಳೆದು ಶ್ರೀಮಂತಕೆ ಹಾಗೂ ಬಡತನವನ್ನು ಸಮಾನ ಮನೋಭಾವದಿಂದ ಅನುಭವಿಸಲು ಬರುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲ ಸ್ತ್ರೀ-ಪುರುಷರಿಗೂ, ಸರ್ವಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಸರ್ವಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ, ಸರ್ವಪ್ರಕಾರದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ನಾಮಸಾಧನೆ ಮಾಡಲು ಬರುತ್ತದೆ. ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯು ದೇಹದ ಮಟ್ಟಿಗೇ ಇರುವುದರಿಂದ ಎಲ್ಲ ಪ್ರತಿಕೂಲತೆಗಳಲ್ಲೂ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಾಮದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಲು ಬರುತ್ತದೆ. ಗಾಢನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿ, ಮೂರ್ಛಾವಸ್ಥೆ ಹಾಗೂ ಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಡ ನಾಮ ಸ್ಮರಣೆ ಆಗಬಹುದಾಗಿದೆ. ನಾಮ ಹಾಗೂ ನಾಮಿಯಲ್ಲಿ ಅಂದರೆ ಓಂಕಾರ ಸ್ವರೂಪನಾದ ಭಗವಂತನಲ್ಲಿ ಭೇದವಿರುವದಿಲ್ಲ.
ಹೀಗಾಗಿ, ನಾಮ ನಡೆಯುವಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಇರಲೇಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲಿ ನಾಮವೋ ಅಲ್ಲಿ ಭಗವಂತ, ಎಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನೋ ಅಲ್ಲಿ ಭಕ್ತ ಅಥವಾ ಸಂತ, ಈ ರೀತಿಯಾದ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ತ್ರಿವೇಣಿ ಸಂಗಮದ ಅನುಭವವು ನಾಮ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವವನಿಗೆ ಒದಗುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಾಮಸಾಧನೆಯು ನಿಶ್ಚಿತ ಫಲಕೊಡುವುದಾಗಿರುತ್ತದೆ. ವ್ಯಾವಹಾರಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯೊಂದಿಗೆ ನಾಮದ ವಿಶೇಷ ಸಂಬಂಧ ಇಲ್ಲದಿರುವುದರಿಂದ, ನಾಮ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಪ್ರಪಂಚವು ತನ್ನ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲೇ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ ಯಾವುದೇ ತರಹದ ಅಪಾಯದ ಪ್ರಶ್ನೆ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ. ನಾಮಸಾಧನೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಗತಿ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಇರುವುದಾದರೂ ಜಾರಿಬೀಳುವ ಭಯವು ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಇದರಿಂದ ಮನಸ್ಸು ಅತ್ಯಂತ ಮೂಲದಿಂದ ಹಾಗೂ ಎಲ್ಲಕಡೆಯಿಂದ ಸುಧಾರಿಸಿ, ಸಮಾಧಾನದತ್ತ ಸಾಗುತ್ತದೆ. ತನ್ಮೂಲಕ ಸತ್-ಚಿತ್-ಆನಂದ ಸ್ವರೂಪನಾದ ಭಗವಂತನ ಅರ್ಥಾತ್ ತನ್ನ ಅಂತರ್ಯದ ಅಂಶಾತ್ಮಕನಾದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಪೂರ್ಣಾತ್ಮಕರೂಪದಿಂದ ಅನುಭವಸಿ ಅದು ತಾನೇ ಅಹುದೆಂಬುದರ ಭಾವ ಒದಗಿಬಂದು ವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾನಂದರೂಪನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಹೀಗಾಗಿ, ಸರ್ವ ಶ್ರುತಿಗಳಗೆ, ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಿಗೆ, ಪುರಾಣಗಳಿಗೆ, ಮಹಾನ್ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಿ ಸಾಧುಸಂತರಿಗೆ ನಾಮಸಾಧನೆಯು ಮಾನ್ಯವಿರುತ್ತದೆ. ಯಾವುದೇ ಒಬ್ಬ ಸತ್ಪುರುಷನು ಸಾಧನೆಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಪರಿಪಕ್ವವಾಗಿರುವನೆಂಬುದನ್ನು ಸಹ ಅವನು ನಾಮಸ್ಮರಣೆಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಏನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದರಿಂದಲೂ ನಿಶ್ಚಿತವಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂತಿರುವ ಶ್ರೀ ರಾಮನಾಮ ಸ್ಮರಣೆಯ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯವನ್ನು ನಾವೇಲ್ಲರೂ ನಮ್ಮದಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ನಾಮಸಾಧನೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತ ಸಮಾಧಾನಿತರಾಗೋಣ...!
ಸರ್ವಂ ಶ್ರೀರಾಮಂ ಭವತು...!
- ಕುಮಾರ. ರಾಮಚಂದ್ರ. ಜಂತಲಿ. (ಕುರಾಜನ್)
ಬಿ-101 ಪ್ರೈಡ್ ಎನ್ಚಾಂಟಾ, ಬಿ.ಹೆಚ್.ಇ.ಎಲ್. ಮುಖ್ಯದ್ವಾರದ ಎದುರು,
ರಂಗನಾಥ ಕಾಲನಿ, ಮೈಸೂರು ರಸ್ತೆ, ಬೆಂಗಳೂರು-560026.
ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿಯ ವಿಳಾಸ:
#86, ಕೈವಲ್ಲ್ಯ ಮಧುರ-ಚೇತನ ಕಾಲನಿ, ಕುಸುಗಲ್ ರಸ್ತೆ, ಕೇಶ್ವಾಪುರ ಪೋಸ್ಟ್, ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿ 580023. ಮೊಬೈಲ್ 94832 41112
*********
ಲೇಖಕರ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ಪರಿಚಯ:
ಶ್ರೀಯುತ ಕುಮಾರ. ರಾ. ಜಂತಲಿಯವರು ವಿದ್ವಾಂಸರ ಮನೆತನದವರು. ಅಜ್ಜ ಶ್ರೀ ಶಂಕರ ದೀಕ್ಷಿತರು ಸಂಸ್ಕೃತ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಹಾಗೂ ಹಿಂದೂಸ್ತಾನಿ ಸಂಗೀತ ಪಂಡಿತರು. ತಂದೆ ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ಅವರೂ ಸಹ ಹಿಂದೂಸ್ತಾನಿ ಸಂಗೀತ ವಿದ್ವಾಂಸರು. ತಾಯಿ ಶ್ರೀಮತಿ ವಸಂತಾದೇವಿಯವರು ಕರ್ನಾಟಕಿ ಹಾಗೂ ಹಿಂದೂಸ್ತಾನಿ ಸಂಗೀತ ಪಂಡಿತರು ಮತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕದ ಖ್ಯಾತ ಇಂಗ್ಲೀಷ್-ಇಂಗ್ಲೀಷ-ಕನ್ನಡ ಶಬ್ದಕೋಶದ (ಡಿಕ್ಷನರಿ) ಕರ್ತೃ ಡಿ.ಕೆ. ಭಾರದ್ವಾಜ್ ಇವರ ಮಗಳು. ಶ್ರೀಯುತ ಕುಮಾರ. ರಾ. ಜಂತಲಿಯವರು ಇತಿಹಾಸ ಹಾಗೂ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾನಸ ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ಪದವೀಧರರು. ಆದಾಯ ತೆರಿಗೆ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ, ನಂತರ ಸಿಂಡಿಕೇಟ್ ಬ್ಯಾಂಕ್ ನಲ್ಲಿ ಸೇವೆಸಲ್ಲಿಸಿ 2013 ರ ಜುಲೈನಲ್ಲಿ ನಿವೃತ್ತರಾದರು. ಸಾಹಿತ್ಯ, ಸಂಗೀತ, ಚಾರಣ ಅಭಿಯಾನ, ಛಾಯಾಚಿತ್ರಗ್ರಹಣ, ಉಚಿತ ಹೋಮಿಯೋಪಥಿ ಆರೈಕೆ, ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯ, ಇವರ ಇತರ ಹವ್ಯಾಸಗಳು...!
